Ὁ Ἄνθρωπος Καὶ Ἡ Θάλασσα - Ch. B.
Σύντομαι θὰ φροντίσω καὶ γιὰ τὸ ἀντίστοιχο ἔργο τοῦ Καρυωτάκη.
Πόσα ποιήματα θὰ μπορούσαμε ἄραγε νὰ βροῦμε ποὺ νὰ ἀντλοῦν εἰκόνες καὶ συναίσθημα ἀπὸ τὴ θάλασσα;...
Ὁ Ἄνθρωπος Καὶ Ἡ Θάλασσα
Ἄνθρωπε ἀδούλωτε πάντα, τὴ θάλασσα θὰ λατρεύεις!
Ἡ θἀλασσα καθρέφτης σου: τὴν ψηχή σου ἀνιχνεύεις
Μες στόν ἀέναο κι ἀλλεπάλληλο κυματισμό της,
Κι ὁ λογισμός σου δέν εἶναι βάραθρο λιγότερο πικρό.
Σ’ἀρέσει να βυθίζεσαι στόν κόρφο τῆς εἰκόνας σου˙
Τήν ἀγκαλιάζεις μ’ὁλόκληρο το εἶναι σου κι ἡ καρδιά σου
Κάπου κάπου ξεχνιέται ἀπ΄τήν ὀχλοβοή της
Μές τή βοή τοῦ ἄγριου κι ἀδάμαστου παράπονου.
Εἶστε κι οἱ δυο σκοτεινοί και διακριτικοί:
Ἄνθρωπε, κανεῖς δέν βόλισε τό βάθος τῶν ἀβύσσων σου,
Πάντε, κανεῖς δέ γνωρίζει τά ἐνδόμυχα πλούτη σου,
Τόσο ζηλότυπα τά μυστικά σας φυλάτε!
Κι ὅμως νά, ἐδῶ κι ἀναρίθμητους αἰῶνες
Που ἀντιμάχεσθε δίχως ἔλεος μήτε τύψη,
Ἀγαπᾶτε τόσο πολύ τό θάνατο καί τή σφαγή,
Ὦ αἰώνιοι ἀγωνιστές, ὦ ἀδυσώπητοι ἀδελφοί!
Charles Baudelaire
